Prije 29 godina, 5. februara 1994. godine granata kalibra 120 mm, ispaljena sa agresorskih položaja na području Mrkovića, pala je na sarajevsku pijacu Markale i ubila 68 osoba. Bio je to prvi od dva stravična masakra na Markalama u opkoljenom Sarajevu.

Mr. Sahudin Kačar, član Asocijacije nezavisnih intetektualaca “Krug 99” i profesor vojnih nauka i sigurnosti, nastoji na svaki način govoriti i pisati o zločinima počinjenim nad Bošnjacima u toku agresije na Bosnu i Hercegovinu i genocidu u Srebrenici pogotovo na godišnjicu tih događaja, da se ne zaboravi i čuva kultura sjećanja.

Prof. mr. Sahudin Kačar prepoznao je da NEON Televizija kao medij koji kroz svoje izvještavanje promoviše kulturu pamćenja/sjećanja, radi na očuvanju činjenica i istine o zločinima i genocidu počinjenim nad Bošnjacima u periodu od 1992-1995. godine.

“MARKALE, ZLOČIN BEZ KAZNE”

“U vojnoj istoriji izučavaju se mnogi ratovi, bitke, vojne pobjede i porazi, brutalno razaranje gradova, rušenje sakralnih objekata, ratni zločini…
Razvojem Prava, prije svega Međunarodnog ratnog (humanitarnog) prava, nakon što je poslije holokausta utemeljena pravna kvalifikacija za masovna ubijanja na vjerskoj, rasnoj i drugoj osnovi pripadnika jedne grupe kao genocid, po mišljenju razvijene misli smatralo se da je čovječanstvo trajno otklonilo opasnost takvih ratnih zločina u budućnosti čovječanstva.
Razvojem civilizacije, kulture, nauke i prihvatanja različitosti kao univerzalne ljudske vrijednosti, smatralo se da nije moguće, prije svega na tlu Evrope, da se ponovo desi genocid.
BiH i njeni građani geografski, kultorološki, historijski, pripadaju Evropi pa tako i u misli da je holokaust strašna historijska činjenica, koja se nikada više ne može desiti, pogotovo ne u Evropi.
Nažalost već u proljeće 1992. godine, kada su se pripremali za uređivanje svojih avlija, bašti i kultivisanja njiva za proljetne usjeve, jedan evropski narod koji se zove Bošnjaci, koji žive u Prijedoru, Bijeljini, Zvorniku, Vlasenici, Višegradu, Rogatici, Foči, Srebrenici i mnogim drugim gradovima i selima širom BiH, suočili su se sa strahotama genocida i to pred očima javnosti cijele Evrope i svijeta. Masovna hapšenja civilnog bošnjačkog stanovništva, odvođenje u logore, ubijanje, silovanje, etničko čišćenje bili su surova stvarnost. TV snimci i slike reportera mnogih TV kuća i novinskih agencija cijelog svijeta su bile istiniti događaji iz BiH, iz srca Evrope. Mnogo je zločina koje su agresorske vojne jedinice svakodnevno počinile u BiH.
5. februar 1994. godine je jedan od najkrvavijih, najbrutalniji zločin koji se desio na sarajevskoj pijaci Markale. Toga dana oko 12:30 sati, dok su Sarajlije bile na pijaci u potrazi za hranom, koja se jedva mogla naći tih dana u opkojenom Sarajevu, na pijaci je ispaljena granata koja je na licu mjesta ubila 68 ljudi, a više od 145 lakše i teže ranila.
Za taj svirepi zločin niko nije odgovarao što dodatno izaziva bol i strah.
Baš kao što se mislilo da se nikada više na tlu Evrope ne može ponoviti genocid, eto ponovio se. Zbog odsustva pravde i kazne za sve te zločine uključujući i masakar na Markalama ostaje strah kada će se i kome zločin opet desiti.
Da se zna, da se pamti, da se ne zaboravi. Ko zaboravi svoju istoriju ona mu se ponovi.”, stoji u autorskom tekstu prof. mr. Sahudina Kačara.